Wiemy już nieco o emocjach. Że każda z nich jest bardzo ważna, nawet ta nieprzyjemna. Każda wysyła nam wiadomość o nas samych. Znamy też kilka podstawowych informacji, które warto przekazywać Dzieciom, by potrafiły rozpoznawać i rozumieć swoje emocje, a także emocje innych. By w prawidłowy sposób zarządzały emocjami. Wszystko to przecież wpływa na naszą codzienność,
Coraz więcej słychać o emocjach. O ich uświadamianiu, akceptowaniu, regulacji. Okazuje się, że my, dorośli nie potrafimy ich czasem nawet nazwać. Co mają zrobić Dzieci? One nie mają doświadczenia tylu sytuacji, co my. One obserwują np. Ciebie. A czasem Sam się przecież gubisz. Wejdź w świat emocji razem ze swoim Dzieckiem. Poznawajcie je razem! Spędzajcie
Coś niewidzialnego, coś głęboko w środku, coś bardzo ważnego i coś decydującego o niemal wszystkich życiowych sprawach. EMOCJE. Czy warto się nad nimi zastanawiać? One są przecież oczywiste. Jaki to ma sens? Przecież jest tyle ważniejszych rzeczy…! Czy zdarzyło Ci się Rodzicu na chwilę zatrzymać i pomyśleć co czujesz? Nazwać to coś? Uświadomić? Czy nie
Z pozoru to błahostka, podstawa, nic specjalnego, a jednak odgrywa ogromną rolę w życiu dziecka. Pozostawia potężny ślad już na zawsze. W głowie może pojawić Ci się myśl: „Dlaczego wiem to dopiero teraz? Przecież mogłem inaczej, bardziej i częściej!” O co chodzi? O słowa, spojrzenie, dotyk, uwagę i czas. Po prostu o bezwarunkową miłość. Każde
Przypomnij sobie chwile, kiedy dowiedziałeś/aś się, że zostaniesz rodzicem. Co wtedy czułeś/aś? Jakie były Twoje emocje? Radość? Może strach i niepewność? Jakie pytania się pojawiały? Czy sobie poradzę? Czy będę potrafił/a mu stworzyć pełen miłości dom? Jakie ono będzie i kim się stanie? Gdy stajemy się rodzicami często mamy pustkę w głowie. Nie jesteśmy przygotowani,
Jak mawia afrykańskie przysłowie: „Potrzeba całej wioski, by wychować dziecko”. Jeszcze kilka, kilkanaście lat temu w wychowanie dzieci zaangażowana była liczna grupa ludzi. Choć rodzice zawsze stanowili tych pierwszych, najważniejszych opiekunów, blisko małego człowieka byli dziadkowie, mnóstwo cioć i wujków, często sąsiedzi i znajomi. Wszyscy wzajemnie się wspierali i uzupełniali. Tak liczny „krąg wychowawczy” jest
Oznaki autyzmu da się zaobserwować już u niemowląt i dzieci do trzeciego roku życia. Za takie pierwsze symptomy na wczesnym etapie rozwoju uważane są trudności z nawiązaniem i utrzymaniem kontaktu wzrokowego, niechęć do przytulania się czy brak uśmiechu na widok opiekuna (ograniczenie mimiki). Sygnałem zaburzenia może być również niereagowanie na głos rodziców oraz brak zainteresowania innymi dziećmi. Niepokojącym objawem
Zespół nadpobudliwości z deficytem uwagi (ADHD), to jedno z najczęściej występujących zaburzeń u dzieci i młodzieży, które charakteryzuje się: deficytami uwagi – objawiającymi się krótkim czasem koncentracji nad jednym zadaniem. Dziecko bardzo łatwo się rozprasza pod wpływem zewnętrznych bodźców, często gubi swoje rzeczy, ma trudności w zorganizowaniu własnej pracy i pamiętaniu o poszczególnych zadaniach. nadmierną aktywnością
